Insecten en plagen van Actinidia: hoe kiwi's te beschermen

Ronald Anderson 16-06-2023
Ronald Anderson

De kiwiplant, actinidia genaamd, komt oorspronkelijk uit China en wordt sinds de jaren tachtig in Italië geteeld, waarbij het zowel op professioneel als amateurniveau een grote verspreiding heeft gevonden. De soort heeft zich zeer goed aangepast aan de bodem- en klimaatomstandigheden van onze streken en de vruchten worden op grote schaal door de markt gevraagd vanwege hun smaak en de erkende gezondheid.

Daardoor is er in de loop der jaren steeds meer ruimte gekomen voor deze bijzondere soort, die met zijn liaanachtige habitus steunpunten nodig heeft om op te klimmen en als klimmer pergola's en bogen in particuliere tuinen kan verfraaien.

Zie ook: Japanse mispel: kenmerken en biologische teelt

Actinidia is geschikt voor biologische teelt, gebaseerd op bemesting met natuurlijke organische en minerale producten en milieuvriendelijke methoden voor de verdediging tegen mogelijke plagen. In vergelijking met andere fruitbomen is actinidia meestal resistenter en vereist minder fytosanitaire interventie, maar men moet niet volledig op zijn hoede zijn. Naast ziektenDeze worden hieronder beschreven, samen met enkele goede tips om ze met biologische methoden te bestrijden.

Inhoudsopgave

Eulia

De eulia is een kleine lepidoptera (vlinder), bruingrijs van kleur en met een spanwijdte van ongeveer 1,5 cm. De larven zijn iets langer, groenig van kleur met bruine tinten en een lichtgroene kop. Het is een zeer polyfaag insect, dat verschillende plantensoorten kan aanvallen en 3 generaties per jaar uitvoert. De eerste flikkering wordt eind maart opgemerkt en de andere van juni tot eind september.De schade die eulia aan kiwi's toebrengt, bestaat uit oppervlakkige erosies van de vrucht, die uitgebreide littekens en verkalkingen op de schil achterlaten en in ernstige gevallen tot rotting leiden. Het insect kan worden uitgeroeid met producten op basis van Bacillus thuringiensis, dat effectief is tegen verschillende schadelijke lepidoptera in de larvale fase.

Metcalfa

Metcalfa pruinosa is een klein, met was bedekt, bruin (witachtig in de jonge vormen) insect dat slechts één generatie per jaar uitvoert. Het uitkomen van de eitjes gebeurt van de late lente tot de vroege zomer en de jonge vormen die uitkomen produceren veel honingdauw, die de bladeren flink besmeurt, maar al bij al is de schade vooral esthetisch.Om de planten van de plaag te ontdoen, kun je ze op de koelere uren van de dag behandelen met Marseillezeep verdund in water en op de bladeren spuiten.

Witte cochenille

De witte wolluis die actinidia aanvalt ( Pseudalacapsis pentagona ) is polyfaag, maar geeft de voorkeur aan deze fruitsoort samen met moerbei-, perzik- en kersenbomen. Sterk aangevallen planten ondergaan algeheel verval met uitdroging van de takken. De vruchten van de klassieke actinidia (Hayward-variëteit) worden gered van directe aanvallen, omdat ze behaard zijn, maar niet de kiwi's van de meer gladde variëteiten, zoals die met geel vruchtvlees.

Tegen wolluis, die in april-mei begint te eitjes, kunnen behandelingen met witte minerale olie worden uitgevoerd, maar bij de aanwezigheid van weinig planten kan het krachtig reinigen van de stam en takken met harde borstels voldoende zijn. Varenmaceraten helpen ook om wolluizen op afstand te houden en kunnen zeer nuttig zijn als preventieve maatregel.

In professionele biologische teelt kunnen specifieke feromoonvallen ook effectief gebruikt worden om mannetjes te vangen en zo voortplanting te voorkomen.

Groene bladhaan

De groene cicade, zoals zijn wetenschappelijke naam al doet vermoeden, Empoasca vitis Het valt bij voorkeur wijnstokken aan, maar gedraagt zich net zo op actinidia, legt zijn eitjes in de lente op de ribben van de bladeren van de kiwi en voert 3 generaties per jaar uit. De schade die dit insect veroorzaakt bestaat uit het zuigen van sap uit de bladeren, met uitdroging en verfrommeling, en kan worden ingedamd door te behandelen met pyrethrum, een natuurlijk breedspectrum insecticide.

Zie ook: Hoe leer je slakken kweken

Rode spin

Dit is een kleine mijt die verschillende plantensoorten aantast en, afhankelijk van de milieuomstandigheden, meerdere generaties per jaar kan uitvoeren. De vrouwtjes overwinteren bevrucht in de schors van de gastheerplanten en beginnen in de lente, na een korte voedingsperiode, te ovideparen. Bij de aanwezigheid van deze parasiet, die we zowel in de moestuin als in de boomgaard aantreffen, valt het volgende opspinnenwebben aan de onderkant van de bladeren, met dichte kolonies van deze kleine mijten van ongeveer een halve millimeter groot. De schade die de rode spintmijt aan planten toebrengt, wordt veroorzaakt door de mondachtige stiften waarmee hij de cellen leegzuigt. De bladeren verkleuren en worden geel, en hoewel de schade beperkt is in termen van ernst, is het het beste om het te bestrijden met maceratenafweermiddelen zoals knoflook of brandnetel.

Nachtvlinders

De larven van deze polyfage lepidopterans kunnen langs de stengel en takken van de actinidia omhoog klimmen en als deze zich in de knopfase bevindt, kunnen ze schade veroorzaken door de jonge, malse scheuten op te eten. De symptomen van hun aanvallen lijken op die van slakken en naaktslakken, die ook voornamelijk nachtactief zijn, hoewel deze laatste moeten worden onderscheiden van deIn het geval van lepidoptera is het mogelijk om te behandelen met Bacillus thuringiensis.

Andere parasieten

Andere polyfage insecten die zowel actinidia als verschillende andere plantensoorten aantasten zijn de fruitvlieg en de maïsboorder, die behandeld worden met respectievelijk Tap Trap en Bacillus thuringiensis voedselvallen.

Artikel door Sara Petrucci

Ronald Anderson

Ronald Anderson is een gepassioneerd tuinier en kok, met een bijzondere liefde voor het verbouwen van zijn eigen verse producten in zijn moestuin. Hij tuiniert al meer dan 20 jaar en heeft een schat aan kennis over het kweken van groenten, kruiden en fruit. Ronald is een bekende blogger en auteur en deelt zijn expertise op zijn populaire blog, Kitchen Garden To Grow. Hij zet zich in om mensen te leren over de geneugten van tuinieren en hoe ze hun eigen verse, gezonde voedsel kunnen verbouwen. Ronald is ook een opgeleide chef-kok en hij experimenteert graag met nieuwe recepten met behulp van zijn eigen oogst. Hij is een pleitbezorger voor duurzaam leven en gelooft dat iedereen baat kan hebben bij het hebben van een moestuin. Als hij niet voor zijn planten zorgt of een storm aan het koken is, is Ronald te vinden tijdens het wandelen of kamperen in de vrije natuur.