Kayısı, Orta Asya ve Çin kökenli bir meyve türüdür ve daha sonra Roma döneminin başlarında Avrupa'ya ulaşarak dünyaya yayılmıştır. Kayısı, yüksek beta karoten içeriği ve değerli mineralleri nedeniyle en önemli ve sağlıklı yaz meyvelerinden biridir.

Başlangıçta, kayısı ağacı belirli bir kış soğuğu ile karakterize edilen karasal iklimlere uygun bir bitkiydi, ancak düşük soğuk gereksinimleri olan yeni çeşitler sayesinde ılıman ve subtropikal iklim bölgelerinde de bulunabilir.

Organik karışık bahçede, farklı olgunlaşma zamanlarında birçok kayısı çeşidini tanıtmak ve bunları doğal bir şekilde yöneterek, yapılacak işlemlerde tutarlılık ve beceri olması koşuluyla çok iyi verim elde etmek mümkündür. Yetiştirme uygulamaları arasında budama özellikle önemlidir ve bitkinin bilgisi ve üretkenlik yeteneği ile yapılmalıdır.

İçindekiler

Kayısı ağaçları ne zaman budanmalı

Kayısı ağaçlarının kış budaması kış sonuna doğru yapılabilir, ancak bu tür büyük kesimleri zayıf bir şekilde tolere ettiğinden, bundan kaçınmak ve aşağıdakileri tercih etmek daha iyidir yaz sonunda budama Bu şekilde bitki daha iyi iyileşir ve kesime tepki olarak karakteristik diş etleri çıkarmaz. Bu dönemde budama, bir sonraki bahar için çiçek tomurcuklarının hazırlanmasını destekleme avantajına da sahiptir.

İlkbaharda şunları yapabilirsiniz Nisan-Mayıs civarında yeşil müdahaleler Yaprakları aydınlatmayı ve bitkinin canlılığını ve büyüklüğünü kontrol etmeyi amaçlayan müdahaleler, esas olarak güçlü karışık dalların tepelenmesi ve seyreltilmesinden, aynı zamanda dönüşümlü üretimi önleyen ve kalan kayısıların iyi bir boyutta olmasını sağlayan küçük meyvelerin seyreltilmesinden oluşur.

Damızlık budama

sırasında erken yaşlar Dikim zamanından itibaren bitkiler, budama aşamasını oluşturan bazı çok hassas budama işlemleri aracılığıyla istenen şekle doğru yönlendirilmelidir. üreme aşaması Bu dönem bitkilerin iskeletinin oluşturulması için önemli ve hassas bir dönemdir. Kayısı ağaçları genellikle saksı ve palmet formunda yetiştirilir.

Vazo

Saksı, kayısı ağacının doğal eğilimlerini en yakından takip eden yetiştirme şeklidir ve aynı zamanda bu türün yetiştirilmesi için tipik olan tepelik alanlarda en yaygın olarak benimsenen yetiştirme şeklidir. Saksı kayısı ağacı, küçük karışık meyve bahçesi için veya bahçeye meyve veren bir bitki yerleştirirken de uygundur. İyi açılmış bir form olduğundan, iç kısımda elde edilen aydınlatmaYeşillik optimaldir ve bitkinin yüksekliği sınırlı kalır (maksimum 2,5-3 metre), bu da çoğu işlemin merdivensiz yapılmasına izin verir. İlk ana dal iskelesi yerden 30-40 cm yüksektedir, bu da dikim sırasında gövdenin bu gelecekteki 3-4 dalın yayılmasını teşvik etmek için kesildiği anlamına gelir.

Palmetta

Kayısı ağaçları genellikle serbest palmet formunda dikilir; bu, kazıklardan ve yatay metal tellerden oluşan bir destek sisteminin kurulmasını gerektiren profesyonel dikim için uygun bir düzenlemedir. Orta kuvvetteki bitkilerle, yaklaşık 4,5 x 3 metrelik dikim mesafeleri benimsenebilir ve dikimden hemen sonra sürgünler yerden yaklaşık 60 cm yukarıda filizlenir.Takip eden ilkbaharda, ilk dal iskelesini oluşturacak sürgünler seçilir ve sıra arası yönünde büyüyenler ve gelecekteki dallara çok yakın olanlar çıkarılır veya kısaltılır. İlk iskele kurulduktan sonra, muhtemelen ekimden sonraki ikinci yılda da ikinci iskele kurulur ve dördüncü yılda üçüncü iskele kurulurara dönemi kullanarak dallar üzerinde fazla miktarda oluşan emeçleri, küçük dalları ve karışık dalları ortadan kaldırır.

Üretim budaması

Kayısı ağacı Rosaceae familyasının bir üyesidir ve bu familyanın içinde Drupaceae 'Mayıs salkımları' olarak adlandırılan karışık dallarda, karışık brindlelarda ve çiçekli dartlarda meyve üreterek karakterize edilir. Kayısı çeşitlerinin hepsi bir veya diğer dal türünde meyve verme yaygınlığı açısından eşit değildir ve genel olarak şunları yapabiliriz AYRIMLAR Bu da budama yöntemlerini etkiler.

• Antonio Errani gibi çeşitler ağırlıklı olarak dart ve brindle üzerinde meyve veren: Ağustos sonu-Eylül ayında, fazla karışık dallar çıkarılır ve dart ve brindle seyreltilir.
• Bella di Imola gibi çeşitler, Her türlü dalda meyve veren ve üretimde süreklilik ve bolluk gösteren kayısı ağaçları: bu durumda, meyve veren oluşumları yenilemeye özen göstererek, yeşillik içindeki karışık dalları ortadan kaldırarak ve dalları ve dartları yenilemek için dönüş kesimleri yaparak ve ayrıca yeşilliği incelterek budama yapılır.
• Pisana ve Piera gibi çeşitler ağırlıklı olarak dartlar ve güçlü karışık dallar üzerinde üretim yapan, iyi büyüklükte meyve taşıyan ağaçlar. Zamanla, bu bitkiler boşalma eğilimindedir ve fazla canlılığa sahip değildir, bu nedenle kayısı ağacının budanması, üretken dartların yenilenmesine ve ayrıca karışık dalların yayılmasına izin veren 2-3 yaşındaki ikincil dallarda güçlü geri kesimlerden yararlanır. Yeşil budamada (Nisan-Mayıs başı),Aşırı karışık dallar seyreltilir ve verimli erken dalların (yani aynı oluşum yılındaki tomurcuklardan çıkan dallar) çıkışını teşvik etmek için güçlü olanlar kesilir.
• Aurora ve Orange gibi çeşitler Bunlar, yaz sonunda iç ve fazla karışık dalların çıkarılması, brindlaların inceltilmesi ve sonuncusunu yenilemek için dart taşıyan dallarda dönüş kesimleri yapılarak budanan, düşük meyve tutumu olan güçlü kayısı bitkileridir. Yeşil budamada, bazı karışık dallar 10 cm'ye kadar kısaltılır.erken şubelerin açılmasını teşvik etmek.

Budama nasıl yapılır: bazı kriterler ve uyarılar

Bununla birlikte, bir kayısı bitkisini doğru budamak için bazı uyarılar her zaman geçerlidir; bunlar kesim işi sırasında dikkat edilmesi gereken kriterlerdir.

• Karışık dallar fazla ise seyreltilmelidir, kayısı ağacının vejetatif dalları zamanla üreyebilir ve bu nedenle bırakılabilir, karışık dallar ise seyreltilmeli, aşırı olan ve birbiriyle kesişme eğiliminde olanlar çıkarılmalıdır.
• Çiçekli dartlar, yaz sonunda daha iyi meyve üreten yeni dartlara sahip olmak için geri dönüş kesimleriyle inceltilmesi gereken dallar tarafından taşınır.
• Bitkinin tabanından çıkan çok güçlü vejetatif dallar olan emiciler, özellikle emici bir eğilime sahip olan myrobalan üzerine aşılanmış kayısı ağaçlarında sık görülür. Bu gibi durumlarda, bitkinin enerjisini gereksiz yere tüketmelerini önlemek için bunları tabandan kesmek gerekir.
• Bununla birlikte, dallardan kaynaklanan dikey dallar olan emiciler, yapraklardaki boş yerlerde eksik dalların yerini alabilecekleri durumlar dışında, tabandan çıkarılmalıdır.
• Meyve bahçesindeki diğer bitkilerde olduğu gibi kayısı ağacındaki budama kesimleri de bir tomurcuğun üzerinde yapılmalı, eğimli ve temiz olmalı, ahşabın yıpranmasını önlemelidir.
• Bitkinin bazı kısımları monilya, coryneous veya külleme gibi bazı patoloji belirtileri gösterdiğinde, patojenin hala sağlıklı kısımlara yayılmasını önlemek için kesilmelidir.
• Budanan bitkiler hastalık belirtileri gösterdiğinde, özellikle de viral ise, budama aletleri dezenfekte edilmelidir.

Bitkiyi dengeli ve sağlıklı tutmak için, hem kayısı ağacı zor iyileştiği için hem de büyük kesiklerin herhangi bir üretken avantajı olmadığı, aksine bitkiyi yeni bitki örtüsü filizlendirmeye teşvik ettiği için, kesimleri asla aşırıya kaçmamak gerekir.

Sara Petrucci tarafından yazılan makale