Armut ağacı ( Pyrus communis ) çok uzun ömürlü bir meyve bitkisidir Rosaceae familyasına ve elma ağacı gibi Pomeaceae alt grubuna aittir.

Meyveleri aslında sahte meyveler olacaktır, çünkü tükettiğimiz posa kaptır, gerçek meyve ise çekirdektir. Armutlar taze olarak ya da meyve suyu veya reçel olarak yaygın bir şekilde tüketilir ve tatlı ve sulu olduklarından en popüler meyveler arasındadır.

Armut ağacı yetiştiriciliği aşağıdaki yöntemlerle mümkündür ve tavsiye edilir organik yöntem Karpokapsa ve armut psillası gibi böcekler de dahil olmak üzere olası zararlıları önlemek ve bunlarla mücadele etmek için gerekli önlemler alındığı ve mevcut çözümler zamanında benimsendiği sürece. Sezon boyunca farklı armut türlerini hasat etmek için, karma meyve bahçesinde aşağıdakilerin yapılması tavsiye edilir birkaç çeşit kademeli olgunlaşan armut ağacı dikimi .

İçindekiler

Armut ağacı nereye dikilir

İklim belirtildi. Elma ağacına kıyasla armut ağacı, erken çiçek açması nedeniyle hem kış soğuklarına hem de ilkbahar donlarına karşı daha az toleranslıdır. İkinci riske maruz kalan bölgelerde, William, Kaiser ve Decana del Comizio gibi geç çiçek açan çeşitleri tercih etmek daha iyidir. Bununla birlikte, armut ağacı ılıman iklimi seven bir türdür ve birçok çeşidin belirli bir gereksinimi vardırSoğukta.

İdeal arazi Armut ağacı, özellikle ayva üzerine aşılanmışsa, kireçli toprak bulduğunda acı çeker: ferrik klorozun açık bir belirtisi olarak yapraklarda sararma gösterir. Bu nedenle, dikimden önce toprağın analiz edilmesi ve yüksek miktarda kireç taşı bulunması durumunda, satın alma işleminin anaç üzerine aşılanmış bitkilere yönlendirilmesi tavsiye edilir.

Nasıl ve ne zaman ekilmeli

Nakil Dikilecek armut ağacı fidanları zaten aşılanmış, fidanlıklarda bulunabilen bir veya iki yaşındaki saplardır. Dikim, yoğun don dönemlerinden kaçınarak sonbahardan kış sonuna kadar yapılır. Bunu yapmak için, her bitki için yaklaşık 70 x 70 x 70 cm veya gerekirse daha fazla boyutlarda bir çukur kazılır. Çok sayıda bitki varsa, iş zorlu hale gelir ve daha sonra şunları yapabilirsinizMotorlu bir burgu kullanın, ancak büyük bir meyve bahçesi dikiyorsanız, tüm alanı sürmeyi ve ardından seçilen ekim noktalarında delikler açmayı düşünebilirsiniz. Dikim sırasında, toprağın yerden yaklaşık 20 cm yukarıda olacak kısmına karıştırılacak iyi olgunlaşmış kompost veya gübre ile gübreleyin. Çıplak köklü bitkilerle, pratik yapmak yararlıdırKöklendirme, köklerin taze gübre, su, kum ve toprak karışımında en az 15 dakika bekletilmesinden oluşan bir işlemdir. Bitki daha sonra çukura dik olarak yerleştirilir, ancak dibe değil, içine atılan ilk gevşek toprak tabakasının üzerine yerleştirilir. Aşılama noktası zemin seviyesinin biraz üzerinde olmalıdır ve ekim bittikten sonra sulanarakToprağı köklere yapıştırın.

Tozlaşma. Armut çiçeğinin nektarı diğer meyve ağaçlarınınkinden daha az şekerlidir ve sonuç olarak arıları çok fazla çekmez. Döllenmeyi teşvik etmek için, meyve bahçesine çok sayıda arı kovanı yerleştirmek ve aynı anda çiçek açan ve tozlaşma için uyumlu olan birkaç çeşit armut ağacı dikmek yararlıdır. Bununla birlikte, armut ağacı partenokarpik meyve de üretebilir,Yani döllenme olmadan, ancak bunlar düzenli olarak döllenmiş olanlardan daha küçük ve daha deforme olmuşlardır.

Dikim düzenleri Bitkilerin hangi mesafelere nakledileceğine karar vermek için gelişimlerini kabaca tahmin etmek önemlidir, ancak budama daha sonra bunda önemli bir rol oynayacaktır. Kullanılan anaca bağlı olarak, tek tek bitkiler arasındaki mesafeler değişebilir, ancak sıra boyunca kabaca 4 metre orta kuvvetli anaçlar üzerinde yetiştirilen armut ağaçları için yeterli olabilir.

Anaç ve ıslah formu

Armut ağacımızın ömrünü belirlerken, çeşit seçiminin yanı sıra aşağıdakiler de çok önemlidir anaç seçimi Seçilen toprağa iyi uyum sağlamalıdır.

Ayrıca karar vermeliyiz ağacın kurulacağı yetiştirme şekli Daha sonra iyi bir budama işi ile bakımı yapılmalıdır.

Anaç seçimi

Bir bitki satın alırken, meyve türünü belirleyen armut ağacının çeşidini ve aynı zamanda fidancının kullandığı anacı bilmek önemlidir. Anaç, toprağa uyum ve bitkinin göstereceği canlılığa bağlıdır. Armut yetiştiriciliğinde genellikle çeşitli ayva anaçları kullanılır ve yıllar geçtikçe daha az sorun veren türler seçilmiştir.ilk tanıtılanlara kıyasla farklıdır.

Anaç olarak kullanılan ayva armutların kalitesini artırır. Cüceleştirici değildir, ancak büyük bir kök sistemi de geliştirmez, bu nedenle bitkiyi desteklemek için genellikle teller gereklidir. Öte yandan, franc ağaçlarına aşılanan armut ağaçları, üretime geç girseler bile genellikle daha güçlü ve kendi kendine yeterlidir.

Armut ağacı yetiştirme şekli

Armut ağacı genellikle mil elma ağacı gibi, özellikle profesyonel meyve bahçelerinde.

Çok yaygın olan bir diğer form ise Pal Spindel Bu durumda, ilk üç yılın ıslah budamaları ile merkezi eksenle aynı gelişimde tutulan iki yan dala sahip bir merkezi eksen vardır. İki dal, ana eksene yaklaşık 45° açıyla açık tutulur ve yerden sırasıyla 80 cm ve 2 metre yüksekliğe yerleştirilen iki yatay tele bağlanır.Üçüncü bir tel de 3 metrede eklenir. Teller de beton direkler tarafından desteklenir. Bu nedenle, destekten yararlanan az gelişmiş köklere sahip ayva anaçlarınız olduğunda uygun olan, kurulması biraz zor bir yapıdır.

Franc üzerine aşılanmış armut ağaçları için aşağıdakiler de uygun olabilir klasik bir vazo şekli Destekler olmadan, bahçedeki veya küçük bir aile bahçesindeki bitkiler için en iyi çözümdür.

Armut ağacı yetiştiriciliği: yetiştirme işlemleri

Sulama. Önümüzdeki 2 veya 3 yıl boyunca bir armut ağacı diktikten sonra, özellikle uzun süreli kuraklık durumunda, ilkbahar-yaz mevsiminde sulama yapılması tavsiye edilir. Genç bitkinin aslında suya ihtiyacı vardır, derinlemesine kök salmasını bekler. Hasattan sonra bile, bir sonraki yıl için iyi bir gelişme sağlamak için su eksik olmamalıdır.

Malçlama Bitkinin etrafındaki saman veya kuru ot temelli organik malçlama, su ve besin maddelerini çalan yabani otların gelişmesini önler. Saman zamanla ayrışır ve bu nedenle düzenli olarak yenilenmesi gerekir, ancak bu olumlu bir özelliktir çünkü toprağa ek bir organik madde katkısı sağlar. Plastik örtü bu avantajı sunmasa dadaha az bakım gerektirir.

Yıllık gübreleme. Armut ağaçları her yıl kompost veya gübre veya gübre peletleri, solucan humusu ve muhtemelen magnezyum ve potasyum sülfat, kaya unu veya odun külü ilavesiyle gübreleme şeklinde yeni besinler almalıdır. Bunu yapmak için en iyi iki zaman, iyi bir bitkisel iyileşmeyi teşvik etmek için erken ilkbahar ve yaz sonudur.bitki dinlenme mevsimine hazırlanıyor ve yedek maddeleri biriktirmesi gerekiyor. Ürünler yaprakların yerdeki izdüşümüne kolayca yayılabilir.

Saksıda armut ağacı yetiştirme

Teraslarda ve balkonlarda saksıda armut ağacı yetiştirmek mümkün Uygun boyutta olduğu ve alt tabaka yüksek kalitede olduğu sürece (örneğin gerçek köy toprağı ile karıştırılmış toprak), sulanır ve düzenli olarak olgun kompost ve yukarıda toprakta yetiştirmek için önerilenler gibi diğer doğal organik veya mineral gübrelerle gübrelenir.

Armut ağacı nasıl budanır

Armut ağacı meyve verir karışık dallar, lamburde ve brindilli Çeşitliliğe bağlı olarak birinin veya diğerinin farklı yaygınlığı ile.

Armut ağacında budamanın temel amacı üretken dalları gençleştirmek Bu anlamda, "horoz bacakları" olarak adlandırılan ve zaman içinde art arda gelen kuzu göbeği ve torbalar (yedek maddelerin şişmesi), budama kesimleriyle birlikte çıkarılmalı ve aynı nedenle, kuzu göbeği veya brindle taşıyan yaşlı dallar kısaltılmalıdır.aşırı yoğun dallanma.

Yaz aylarında, yeşil budama olarak bilinen bir işlemle tabanda büyümüş olan emiciler ve dallarda büyümüş olabilecek dik emiciler çıkarılır.

Armut bitkisinin hastalıkları

Aşağıda armut ağacının en sık görülen hastalıklarına bakıyoruz; bu konuda daha fazla bilgi için elma ve armut ağacı hastalıkları hakkındaki makaleyi okuyun.

Kabuklar

Armut ve elma ağaçları, yapraklarda ve meyvelerde yuvarlak koyu lekeler oluşturan patojenik bir mantar olan kabuklanmadan etkilenebilir. Organik yetiştiricilikte en iyi önleyici tedbir, dayanıklı veya toleranslı çeşitlerin seçilmesi, yaprakları havalandıran budama ve aşırı gübreleme yapılmamasıdır.

Bitkinin doğal savunmasını canlandırmak için, kendi hazırlayabileceğiniz atkuyruğu veya karahindiba maseratlarını veya zeolit, kaolin, propolis, soya lesitini, silika jel ve diğerleri gibi doğal kaynaklı ticari olarak temin edilebilen ürünler olan corroborantları düzenli olarak dağıtmanız da tavsiye edilir,teknik olarak bitki koruma ürünleri değil, bitkilerin hem biyotik (mantarlar, bakteriler, böcekler) hem de aşırı ısı ve güneş ışığı gibi abiyotik olumsuzluklara karşı doğal olarak daha dirençli olmalarına yardımcı olan maddelerdir. Bu tür ürünler önleyici bir işleve sahiptir ve bu nedenle zamanında, ilkbahar kadar erken ve birkaç müdahale ile kullanılmalıdır.

Uzun süreli yağışlardan ve mantar hastalıklarına elverişli sıcaklıklardan sonra, tam olarak kabuk ve küllemeye karşı yararlı olan kalsiyum polisülfür ile veya alternatif olarak bakır bazlı bir ürünle işlem yapmak yararlıdır, ancak bakır zamanla toprakta birikir ve idareli kullanmak daha iyidir. Ancak her işlem için talimatları dikkatlice okumak gerekirBu ürünler, profesyonel kullanım için, bir kurs ve sınavdan sonra alınan bir 'ruhsat', yani bitki koruma ürünlerini satın alma ve kullanma sertifikasına sahip olmayı gerektirir.

Kahverengi lekelenme veya alternaria

Bu mantar meyvelerde, yapraklarda, dallarda ve sürgünlerde dairesel nekrotik lekeler oluşturur. Burada da, saatler veya günler süren yağmurdan hemen sonra kullanılan bakır bazlı ürünler etkilidir, ancak bitkinin etrafındaki çime dağıtılacak antagonistik mantar Thrichoderma harzianum ile sonbaharda bir tedavi yapmak da yararlıdır (yarıçap alarakgenişliğinde), çünkü patojen orada kışlamaktadır.

Armut ağaçlarında külleme

Külleme, toz halinde beyaz bir küf olarak kendini gösterir ve suda çözünmüş sodyum veya potasyum bikarbonat veya yukarıda belirtildiği gibi kalsiyum polisülfit ile önlenebilir. Kükürt mükemmel bir antioiddir, ancak bazı ürünler çok düşük sıcaklıklarda çalışmaz ve bunun yerine 30-32 ° C'nin üzerindeki sıcaklıklarda fitotoksisite sorunları yaratır.söz konusu ürünün etiketine bakın ve verilen tüm talimatlara uyun.

Bakteriyel ateş topu

Ateş yanıklığı, armut, elma gibi çekirdekli meyve ağaçlarına ve alıç gibi birçok süs gülüne saldırabilen ciddi bir hastalıktır. Bu bakteri (Erwinia amylovora) tarafından saldırıya uğrayan bitki dokuları yanmış gibi görünür, dolayısıyla hastalığın adı da buradan gelir. Bölgeler normalde bu hastalığın bölgesel düzeyde kontrolü için bir Plan hazırlar, ancakBireylerin yapabileceği şey, etkilenen bitkileri mümkün olan en kısa sürede sökmek ve bir Bacillus subtilis ürünü ile tedavi etmektir.

Armut ağaçlarının böcekleri ve zararlıları

Armut ağacının düşmanları arasında carpocapsa ve psyllid gibi organik tarım yöntemleriyle uzak tutulabilecek çeşitli böcekler bulunmaktadır.

Carpocapsa

Karpokapsa 'elma kurdu' olarak adlandırılır, ancak yumurtalarını yapraklara ve meyvelere bırakarak armut ağaçlarını da etkiler. Meyve tutumundan sonra bitkileri sarmak için böcek ağları etkili bir bariyerdir, tedavi için çevre dostu ve yararlı ürünler ise Granüloz virüsü ve Spinosad'dır.

Armut ağacı safrası

Armut ağacı psillinin zararı yaprak bitlerininkine benzeyebilir, çünkü psill yaprakların ve sürgünlerin özsuyunu da emer, onları buruşuk, bal özü dolu ve genellikle siyah mantarla bırakır. Bitkinin su ve Marsilya sabunu veya yumuşak potasyum sabunu ile yıkanması, gerekirse birkaç kez tekrarlanarak yok edilmesi için yeterli olmalıdır.psyllid, yeşilliklerde iyi bir budama ile iyi bir şekilde önlenir, bu da yaprakları havalandırır ve bu zararlının sevdiği yoğun, gölgeli mikro iklim yaratmaz.

Diğer armut ağacı böcekleri

Armut ağacına ayrıca boynuz kurtları, yaprak bitleri, pul böcekleri, kemirgenler ve koza kurtları da saldırabilir. Yaban arıları ve eşek arıları da neredeyse olgunlaşmış meyvelere zarar verir, ancak Tap Trap gibi yiyecek tuzaklarıyla kolayca yakalanabilir.

Armut hasadı

Coscia ve Spadona çeşitleri gibi sezonun ilk armutları Haziran ayında olgunlaşır ve uzun bir raf ömrüne sahip değildir. Diğer çeşitler Ağustos ile Eylül sonu arasında olgunlaşır ve elmalardan daha kısa süre de olsa daha uzun süre saklanır. Armutlar taze tüketimin yanı sıra reçel (bkz. armut reçeli), meyve suları ve keklerin hazırlanması için de uygundur.

Armut çeşitleri

En yaygın armut çeşitleri 1800'lerde yapılan seleksiyonlara dayanır ve klasik Abate Fetel, Conference, William, Passa Crassana, Decana del Comizio ve Kaiser'dir. Hastalıklara dayanıklı armutlar arasında Haziran ayının son on gününde olgunlaşan 'Bella di Giugno', 'Pera campagnola' ve Temmuz ayında olgunlaşanlar arasında 'Butirra Rosa' vardır.Morettini' veya 'Butirra Verde Franca'.

Sara Petrucci tarafından yazılan makale