Perziken behoren tot de lekkerste, dorstlessendste en heilzaamste zomervruchten, omdat ze rijk zijn aan vitaminen en minerale zouten. Als je een perzikboom in je eigen boomgaard kweekt om zelf te consumeren, kun je nog beter van het fruit genieten, omdat je het kunt plukken als het helemaal rijp is, wanneer het nog zoeter wordt.

Perziken die normaal gekocht worden, worden enige tijd op voorhand geoogst voor opslag en transport, vooral als ze bestemd zijn voor lange leveringsketens. Dit kan ten koste gaan van hun smaak.

Het kweken van een perzikboom is niet eenvoudig omdat het een kwetsbare soort is die gemakkelijk vatbaar is voor ziektes, maar met de juiste zorg en aandacht zal de oogst bevredigend zijn, zelfs door te kiezen voor ecologische oplossingen voor bemesting en het gebruik van chemicaliën te vermijden om de boom te beschermen tegen tegenspoed.

Inhoudsopgave

De perzikboom

De perzikboom ( Prunus persica ) is een lid van de familie Rosaceae en de subgroep Drupaceae, zo genoemd omdat hun vrucht een steenvrucht is. De plant is een middelgrote boom, die een maximale hoogte van 7-8 meter bereikt.

Perziken worden gewoonlijk onderverdeeld in drie macrocategorieën:

• Echte perziken, vruchten met harige schillen.
• Nectarines, ook wel nectarines of nectarines genoemd, hebben een gladde schil.
• Percoche wordt vooral gebruikt voor verwerking, hoewel ze ook geschikt zijn voor verse consumptie.

Geschikt klimaat en terrein

Klimaat dat nodig is voor de teelt. De perzikboom geeft de voorkeur aan gematigde klimaten en is vooral bang voor late voorjaarsvorst, omdat deze fruitboom vroeg bloeit, net als de peren- en abrikozenboom. Sommige perzikvariëteiten zijn daarentegen bestand tegen zeer lage wintertemperaturen tot 10-15 °C onder nul.

Ideaal terrein Hoewel de plant een groot aanpassingsvermogen vertoont, geeft hij de voorkeur aan losse grond die niet onderhevig is aan wateroverlast, omdat hij gevoelig is voor wortelverstikking. De gebruikte onderstam bepaalt de bodemeisen en het aanpassingsvermogen van de boom. Op eerder kalkrijke bodems kan de perzikboom last krijgen van ijzerchlorose, wat zich uit in het geel worden van de bladeren, als gevolg van deEen voorafgaande bodemanalyse is daarom zeker aan te raden voor perzikboomgaarden of boomgaarden waar veel planten gepland zijn.

Perzikbomen kweken in potten

Perziken kweken op balkons en terrassen is mogelijk, zolang je de plant voorziet van een goede hoeveelheid grond. De plant moet daarom in een grote pot worden gezet, omdat de ontwikkeling van het worteldeel vergelijkbaar is met die van het bovengrondse deel. Naarmate de jaren verstrijken, moeten we het jonge boompje in steeds grotere potten verpotten, maar we verwachten nooit dat het grote hoogtes zal bereiken.Het belangrijkste is dat het groeimedium los is en dat de meststoffen vaak worden aangevuld, net als het irrigatiewater.

Hoe perzikbomen planten

Om een perzikboom te planten, begint men meestal met een één- of tweejarige jonge boom, gekocht van een kweker en al goed geënt.

De transplantatie Bij het verplanten van de perzikboom moet een gat van minimaal 70 x 70 x 70 cm in de grond worden gegraven, waarin de plant rechtop moet worden geplaatst. De resulterende grond waarmee het gat wordt afgedekt, moet worden gemengd met rijpe mest of compost voor het deel dat zich boven de eerste 20-30 cm bevindt, in hoeveelheden van ongeveer 4-5 kg per plant. De kraag van de perzikboom moet zich minimaal 10 cm boven de grond bevinden.het grondniveau, druk de grond lichtjes aan zodat het goed aan de wortels kleeft en geef ten slotte overvloedig water. Geschikte tijdstippen om te planten zijn herfst-winter voor de vorst of later, net voor de komst van de lente.

De onderstam Als je perzikplanten koopt, is het nuttig om met de kweker te praten over welke onderstam is gebruikt, omdat dit ons belangrijke informatie geeft over het vermogen van de plant om zich aan te passen aan de grond en de daaropvolgende ontwikkeling. Een zaailingonderstam zorgt bijvoorbeeld voor een bepaalde groeikracht in de plant, in tegenstelling tot een dwergonderstam.

Plattegronden De juiste afstand tussen perzikbomen varieert afhankelijk van de te verwachten groeikracht en hangt af van de geplante variëteit, met name de onderstam. Over het algemeen moeten afstanden van 3-4 meter tussen de planten in een rij en 6-7 meter tussen de rijen worden aangehouden. Dit geldt in het geval van de aanplant van een boomgaard, als er slechts één perzikboom intuin houden we nog steeds een tussenafstand tot wat er in de buurt is (heggen, muren, andere bomen,...).

Bestuiving van perzikbomen

De perzikboom is een zelfvruchtbare soort, die niet strikt de aanwezigheid van verschillende variëteiten als bestuivers in de boomgaard vereist. De rol van bestuivende insecten zoals bijen en hommels is cruciaal om de bevruchting, en dus de vruchtzetting, te garanderen. Daarom is het essentieel om het gebruik van niet-selectieve insecticiden bij de bestrijding van plagen te vermijden. Biologische telers moetenWees echter voorzichtig, want zelfs producten van natuurlijke oorsprong zoals pyrethrum kunnen bijen aantasten.

• Inzicht: nuttige strategieën om bestuivende insecten aan te trekken.

Teelt in detail

Irrigatie. Tijdens de eerste 2 of 3 jaar van de ontwikkeling is irrigatie noodzakelijk, omdat de wortels van de plant nog niet diep in de bodem zijn doorgedrongen. De beste irrigatiemethode in de boomgaard is druppelbevloeiing, waarbij de frequentie en de hoeveelheid te verdelen water altijd moeten worden gebaseerd op de regenval en de aard van de bodem. In bijzonder droge zomers is irrigatie beterred zelfs oudere perzikbomen, zowel om een goede grootte perziken te krijgen als om de productie voor het volgende jaar niet in gevaar te brengen.

Mulchen In gebieden met een neiging tot droogte en waar er geen vast irrigatiesysteem is, is mulchen erg gunstig, vooral voor pas geplante jonge boompjes. Mulchen houdt de grond langer vochtig en voorkomt dat wilde grassen opkomen en water stelen. Een cirkel van één meter stro rond de plant is een uitstekende oplossing, of als alternatiefeen zwart geplastificeerd vel.

Jaarlijkse bemesting van perzikbomen Elk jaar is het belangrijk om na de oogst te bemesten, zodat de plant stoffen kan ophopen in zijn reserveorganen en zo een goede perzikproductie voor het volgende jaar kan garanderen. Naast de dosis compost of mest kan de plant worden voorzien van een goed kaliumgehalte met houtas, borax of kaliumsulfaat. Fosfor kan worden geleverd doorgesteentemeel dat fosforiet wordt genoemd.

Hoe perzikbomen snoeien

Plantvorm. De teeltvorm die traditioneel het meest wordt gebruikt voor perzikbomen is de pot. In dit geval wordt de oorspronkelijke stam van de plant op het moment van planten 60-80 cm van de grond afgesneden. Vervolgens worden uit de ontwikkelde takken drie takken gekozen, die de hoofdtakken worden en die we proberen open te maken met pinnen en stokken die in de grond worden geslagen. Dit bevordert een goedInterne beluchting van het gebladerte en goede blootstelling aan zonlicht zorgen voor een uitstekende vruchtrijping.

Snoeien Wanneer de plant volgroeid is, wordt hij elk jaar na de oogst gesnoeid, waarbij de takken in de apicale delen van de drie hoofdtakken, de te laag gegroeide takken en de takken met een verticale groeiwijze worden afgeknipt. Droge plantendelen of delen die aangetast zijn door een ziekte moeten altijd worden afgeknipt. Een van de wintersnoeiwerkzaamheden is het verwijderen van takken die in het voorgaande jaar hebben geproduceerd,met de keuze van gemengde takken (met houtknoppen en bloemknoppen) waaruit de nieuwe vruchten zullen voortkomen. Ze worden niet allemaal bewaard: de perzikboom heeft de neiging om productieve en onproductieve jaren af te wisselen, door ze te verwijderen wordt de jaarlijkse productiviteit in evenwicht gebracht.

Snoeien is een onderwerp dat een uitgebreidere bespreking verdient. Daarom vind je in Orto Da Coltivare een artikel dat specifiek gewijd is aan het snoeien van perzikbomen, dat we aanraden om te lezen voor verdere studie.

Ziekten aan perzikbomen

De perzikboom is een tamelijk kwetsbare soort onder de boomgaardplanten en gemakkelijk vatbaar voor ziekten, maar gelukkig zijn er veel milieuvriendelijke producten waarmee hij kan worden beschermd.

De meest voorkomende ziekte is perzikboomblaar, veroorzaakt door een schimmel die blaarvorming op de bladeren en abortus van de bloemen veroorzaakt. In ernstige gevallen die niet op tijd worden opgemerkt, kan de plant zelfs ontbladeren.

De coryneus, of putjes is een andere cryptogame ziekte die zich manifesteert met kleine roodpaarse vlekken omgeven door halo's. Het blad ziet er dan ontpit uit als de aangetaste delen afschilferen, terwijl men op de stam en takken scheurtjes kan zien waaruit een gomachtige substantie komt.

Een andere pathologie is de monilia Dit treft perzik-, kersen-, abrikozen- en pruimenbomen. Het aangetaste fruit beschimmelt en mummificeert uiteindelijk.

Perzikbomen kunnen ook worden aangetast door de oidium die, net als bij andere tuin- en boomgaardplanten, de typische witte, stoffige uitbloeiingen veroorzaakt.

Welke behandelingen te doen

In biologische boomgaarden is het uitgangspunt voor de preventie van deze ziekten altijd de keuze van resistente of op zijn minst tolerante variëteiten, samen met het gebruik van maceraten van planten die de natuurlijke afweer van de perzikboom stimuleren, zoals heermoes. Deze preparaten hebben een mild beschermend effect, dat werkt als je ze regelmatig toedient.

Naast zelfgemaakte maceraten is het interessant en nuttig om de verkwikkend Dit zijn commerciële producten op basis van natuurlijke grondstoffen die het zelfverdedigingsvermogen van de plant tegen biotische (insecten, schimmels, bacteriën) en abiotische (te warm, droogte, enz.) tegenslagen versterken. Corroboranten worden gebruikt na verdunning in water in de dosering die op de verpakking van het product staat, en na gelijkmatig sproeien over het gebladerte. Om effectief te zijn, vereisen ze een zekereconstantheid, begin vroeg in het seizoen, om insecten en ziekten tijdig te voorkomen. De bekendste corroboranten zijn propolis, zeoliet, kaolien, sojalecithine.

Als alle goede preventieve maatregelen en behandelingen met maceraten en/of corroboranten niet voldoende blijken om het gevaar van plantenziekten af te wenden, kan men ervoor kiezen om zijn toevlucht te nemen tot bepaalde producten die zijn toegestaan in de biologische landbouw, d.w.z. de enige die professionele biologische landbouwers mogen gebruiken om hun gewassen te beschermen. Zelfs als men particulier teelt, of als men beschikt overeen bedrijf maar niet gecertificeerd, is het interessant om deze als basisreferentie te nemen als je van plan bent om milieuvriendelijk te telen.

Tegen monilia, blaar en echte meeldauw kun je bijvoorbeeld het volgende gebruiken calciumpolysulfide Tegen monilia, en ook tegen bacteriële ziekten, is er de mogelijkheid om producten te gebruiken op basis van Bacillus subtilis, afgeleid van sporen van een bacil met een schimmeldodende werking.

Koperproducten op steenvruchten kunnen in plaats daarvan worden gebruikt nadat de bladeren volledig zijn gevallen, voor winterbehandelingen op overwinterende vormen van de schimmel.

Producten op basis van zwavel blijven de beste verdediging tegen echte meeldauw. Het is belangrijk om altijd goed het etiket te lezen voor de dosering en de gebruiksmethode, zoals bij alle gewasbeschermingsmiddelen.

Voor professioneel gebruik is het bezit van de octrooi Dit is het kwalificatiecertificaat voor de aankoop en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, dat wordt verkregen door het volgen van een cursus en het afleggen van het relevante examen. Particulieren kunnen nog steeds producten kopen voor hobbyisten, maar ze moeten nog steeds worden geïnformeerd over het juiste gebruik en persoonlijke beschermingsmiddelen (PPE) voor veilig gebruik.

Insecten in de perzikboomgaard

De insecten die perzikbomen aantasten zijn voornamelijk fruitvliegen, bladluizen, Cydia molesta, Anarsia, trips en witte wolluis.

Tegen trips, Cydia en Anarsia kan een product op basis van Spinosad, afgeleid van toxines geproduceerd door een bacterie, worden geprobeerd.

Producten op basis van de entomopathogene schimmel Beauveria bassiana zijn nuttig op perzikbomen voor behandelingen tegen fruitvliegen en ook tegen trips.

Cochenille daarentegen wordt bestreden met hetzelfde calciumpolysulfide dat voor de blaar wordt gebruikt, maar als er geen blaar is en de cochenille moet worden bestreden, kunnen behandelingen met minerale olie worden uitgevoerd.

Van al deze producten is het belangrijk om de etiketten op de verpakking goed te lezen, wat betreft de dosering en hoe ze te gebruiken. Bladluizen hebben verschillende natuurlijke vijanden in de omgeving zoals chrysanten en lieveheersbeestjes om ze in bedwang te houden, maar een goede behandeling met Marseille-zeep of zachte kaliumzeep opgelost in water roeit ze met succes uit, andersbehandelingen met azadirachtin, een actief ingrediënt uit neemolie.

Als je meer wilt weten over insecten, lees dan het artikel over perzik- en abrikozenplagen, waarin je leert hoe je de belangrijkste vijanden kunt herkennen en bestrijden met biologische methoden.

Oogst, gebruik en variëteiten van perziken

De perzikoogst. Van een perzikboom in volle productie kan tot 40-50 kg fruit worden geoogst. Over het algemeen wordt er gespreid geoogst en duurt het twee weken; er moeten minstens drie passages worden gemaakt. Houd er rekening mee dat de houdbaarheid van het fruit na verloop van tijd beperkt is, vooral bij het plukken van goed rijpe perziken. Daarom kunnen degenen die meer dan één plant in de boomgaard zetten, kiezen voor variëteiten met verschillendeDe oogstperiode is indicatief tussen begin juli en eind september.

Perzikvariëteiten. Binnen de drie grote groepen perziken (perziken, nectarines en percoches) zijn er vele variëteiten, zowel witvlezige als geelvlezige. Onder deze variëteiten is de platte perzik, ook bekend als de Platicarpa of Tabacchiera, die erg populair is vanwege zijn hoge suikergehalte, recentelijk wijdverspreid geworden. Onder de latere perziken die eind augustus rijpen zijn de 'Bella diBiviona', die goed bestand is tegen ziekten en daarom uitstekend geschikt is voor biologische teelt, terwijl de 'Bella di Cesena' met zeer zoet vruchtvlees een maand eerder rijp is.

Artikel door Sara Petrucci